شهدای ناجا/

شهید نقی دوست من و نقی دو سال و نیم اختلاف سن داشتیم به همین دلیل در بین اعضای خانواده ما دو تا خیلی با هم صمیمی بودیم . او بچه شلوغ و پرشوری بود و تا قبل از اینکه بخواهد به حوزه علمیه برود روزهایمان به شوخی ها و دعواهایی که بین خواهرها و برادرها رایج است می گذشت . نقی که طلبه شد آرام گرفت ، من هم دانشگاه شاهد تهران قبول شدم و از خانه پدری دور شدم . نقی در همان شروع تحصیل در آزمون استخدامی نیروی انتظامی شرکت کرد و این کارش با مخالفت اطرافیان مواجه شد . خیلی ها نظرشان این بود که حوزه علمیه جای بهتری است و نظامی گری کار سخت و پراسترسی است ولی برادرم با همه علاقه ای که به دروس حوزوی داشت گفت : - سختی راه برام مهم نیست ... می خوام به کشورم خدمت کنم و سرباز رهبر باشم از نوجوانی خیلی به حضرت آقا ارادت داشت . توی احکام دینی هم مقلد ایشان بود . یک سال بعد که در امتحان ورودی و مصاحبه های ناجا قبول شد برای گذراندن دوره آموزشی آمد کرج و این آغازی دوباره برای مهر و محبت های دو طرفه من و برادرم بود . همکلاسی هایم حسرت مرا می خوردند چون آخر هفته ها برادرم می آمد جلوی دانشگاه و با هم به گردش و زیارت و تفریح می رفتیم . برای یک دختر جوان محجوب فرصت گشت و گذار در پارک ملت و کاخ گلستان و سعد آباد و زیارت امامزاده صالح (ع) و مرقد امام (ره) و دیدن سایر نقاط دیدنی تهران کمتر پیش می آمد اما به برکت داشتن یک برادر دوست داشتنی همه این ها برای من فراهم می شد . توی گردش ها متوجه شدم که داداشم خیلی با قبل فرق کرده . انگار یک دفعه بزرگ شده بود . معنوی تر و عاقلانه تر حرف می زد و نسبت به نماز اول وقت توجه زیادی داشت . یک روز که با هم به کاخ شاه رفته بودیم موقع پایین آمدن از پله ها مقداری مکث کرد و قدم هایش را آهسته تر و خاص تر برداشت . مثل کسی که ادا در می آورد قیافه گرفت و بادی به غبغب انداخت . بعد خندید و گفت : - سمیه گردش روزگار رو می بینی ، یک زمانی شاه ایران از این پله ها پایین می رفت ، حالا من ! *** 2 من پنج پسر داشتم که نقی کوچکترین شان بود . از همان کودکی به کارهای پرجنب و جوش علاقه داشت و نسبت به سایر فرزندانم پسر شلوغی بود . در نوجوانی به نانوایی پدرش می رفت و به او کمک می کرد اما همچنان روحیه پرتحرکی اش را حفظ کرده بود . به لطف خدا نقی افتاد توی کارهای مسجد فاطمیه و حسینیه باب الحوائج (ع) تا این که جوان رعنا و رشیدی شد و رفت حوزه علمیه خوی برای درس خواندن و طلبگی . مدتی که گذشت متوجه شدم که نقی آن پسرک شلوغ قبلی نیست . بسیار مودب تر شده بود و سعی می کرد بیشتر از قبل هوای من و پدرش را داشته باشد . حتی به خواهرش گفته بود که اگر خواستم ازدواج کنم به دختر بگویید که نقی میخواهد مراقب پدر و مادرش باشد و آنها را سر پیری تنها نمی گذارد . مدتی گذشت و حجره نشینی و درس و بحث نتوانست روحیه پرجنب و جوشش را ارضا کند . در امتحان ورودی نیروی ا نتظامی شرکت کرد و قبول شد .دوره های آموزشی کرج و اصفهان را که گذراند به شهر مرزی پیرانشهر منتقل شد . اسم مرز که آمد دلم لرزید . پسرم را می شناختم ، آدم زیر بار نرو و شجاعی بود . از صحبت های اطرافیان متوجه شده بودم که به قاچاقچیان و اشرار بسیار سخت می گیرد و هیچ روزنه ای برای آنها نگذاشته بود . به خاطر این کار هایش همیشه نگرانش بودم . یک روز که به مرخصی آمده بود علت نگرانی ام را برایش توضیح دادم و گفتم : - پسرم مواظب باش او که دیگر هیکل ورزیده ای داشت و روحیه پلیسی پیدا کرده بود کنارم نشست : - نگران نباش مادر ... اولا من باید به وظایف شرعی و قانونی خودم عمل کنم ، ثانیا اگه به دست اشرار و قاچاقچی ها شهید بشم تو باید افتخار کنی چون تو راه اسلام و قرآن و جمهوری اسلامی شهید شده ام ... جگر گوشه ام بود . چطور می توانستم از او دل بکنم ؟ وسایلی که خواسته بود را گذاشتم دادم دستش و ادامه دادم : - حواست جمع باشه مادر ... خدا پشت و پناهت لبخند زیبایش را به صورت دوست داشتنی اش اضافه کرد : - خداوند هر چی مصلحت بدونه همون میشه :« گر نگهدار من آنست که من می دانم * شیشه را در بغل سنگ نگه می دارد.» راست می گفت . خداوند نگه دارش بود . آنقدر دوستش داشت که برای خودش نگهش داشت ...

شهید نقی نقی دوست
فرزند محمد
متولد 1372/01/19
محل تولد : خوی
تاریخ شهادت : 1395/08/26
محل شهادت : پيرانشهر-سه راهی هواربيد به خالدار
مذهب : شیعه
دین : اسلام
تحصیلات : ديپلم
درجه : گروهبان1

استان سکونت : آذربایجان غربی
شهر سکونت : خوی
نوع استخدام : کادر
تاریخ حادثه : 1395/08/13
استان حادثه : آذربایجان غربی
محل دفن : خوی

استواردوم نقی نقی دوست پلیسی بود که پس از مدتی تحصیل در حوزه علمیه به علت علاقه به نیروی انتظامی و خدمت به مردم در آنجا استخدام و در آخر در درگیری با قاچاقچیان به درجه رفیع شهادت نائل گردید./ به گزارش پایگاه خبری شهدای ناجا؛ شهید نقی نقی دوست در نوزدهم فروردین سال ۷۲ در شهر دیزجدیز شهرستان خوی استان آذربایجان غربی در خانواده ای مذهبی به دنیا آمد. مادرش زهرا و پدرش محمد نام دارد .پدرش با آغاز جنگ تحمیلی به خیل عظیم رزمندگان بیسجی می پیوندد و سالها در لباس بسیجی با دشمنان اسلام به مبارزه می پردازد و سرانجام در سال ۷۸ در سپاه پاسداران بازنشسته می شود. از این رو نقی فرصت زیادی داشت تا پدرش را ببیند و تحت تاثیر روحیه بسیجی و انقلابی پدر رشد کند. وی از همان دوران کودکی به همراه پدر در مسجد فاطمیه حضور داشت و یکی از اعضای فعال پایگاه بسیج شهید یوسف زاده بود تا اینکه موفق به اخذ دیپلم گردید و با همان روحیه مذهبی و انقلابی تصمیم گرفت در حوزه علمیه شهرستان خوی به تحصیل دروس حوزوی بپردازد،طولی نکشید که علاقه خود را در خدمت به مردم آنهم در لباس مقدس نیروی انتظامی دید و در سال ۸۹ به استخدام نیروی انتظامی در آمد و پس از طی نمودن دروهای آموزشی در کرج و اصفهان جهت خدمت به پیرانشهر منتقل شد. شهید نقی دوست در مدت ۶ سال خدمت در نیروی انتظامی جزء یکی از زبده ترین و مخلص ترین نیروها بود که هیچگونه مسامحه در برخورد با اشرار و قاچاقچیان منتطقه نداشت و تمامی فرصت ها را از آنان ربوده بود که میزان کشفیات وی از قاچاقچیان گواه این مدعاست. وی سرانجام در سیزدهم آبان ۹۵ در حین تعقیب و گریز یکی از معروفترین قاچاقچیان و اشرار منطقه مجروح و به کما می رود و در بیست و ششم آبان بر اثر ضربه مغزی به مقام والای شهادت نائل می گردد./

شهید نقی نقی دوست

تولیدات

تولیدات

علت شهادت

علت شهادت

خاطرات

خاطرات

وصیت نامه

وصیت نامه

زندگینامه

زندگینامه

اطلاعات فردی

اطلاعات فردی

شهید نقی نقی دوست