خون شهید توحیدی‌نسب مرز سیستان‌وبلوچستان را امن کرد

مصاحبه با صغری پیر‌مرادی همسر شهید مدافع وطن منصور توحیدی‌نسب

شهید ناجا که دو مرتبه اَجر شهادت نصیبش شد

چهارم خرداد ماه 1393 بود که «حمزه حاجی‌زاده» در راه برقراری امنیت و مبارزه با اشرار به شهادت رسید. عضو دریابانی ناجا بود. در دریا به شهادت رسید و اجر دو مرتبه شهادت نصیبش شد.

به دخترش گفته بود شهید می شود

می‌گویند شهدا زنده‌اند و عند ربهم یرزقونند. شهید زنده است و می‌بیند که بر ما چه می‌گذرد. می‌‌بیند که به یادش هستیم، برایش دل‌تنگ می‌شویم و حتی به نیابتش نماز می‌خوانیم، زیارت می‌کنیم و حتی طواف می‌کنیم و آن‌قدر شهید مهربان است و رحیم که ه...

همه‌جا حضورش را حس می‌کنم

بی‌ریا بود و مهربان. اهل حرام نبود. آن‌قدر به مادر و پدرش احترام می‌گذاشت كه مادرش می‌گفت او با بقیه فرق دارد. فرق داشتنش را با شهادتش معنا كرد.

خورشيد طلوع كرد و روز سينه من افتاد

غضنفر ایمانی، شهیدی که جانش را داد تا نگاهی متوجه ناموس مردم نشود. همین غیرتش بود که او را تا عرش بالا برد.

برای امنیت و جاودانگی

در رگ‌های برادرم خونی جاری بود مثل خون همه شهدا، مثل خون من، تو، ما و همه انسان‌ها، اما خونش را داد تا این مرزوبوم جاودانه شود.

مراسم ازدواجش بسیار ساده و بدون تجملات بود

به نام خدای شهدایی که سر دادند تا كشور بزرگ ايران سامان بگيرد و در تلاطم اين پيچ‌های تاريخی دچار لغزش نشود و خون همان شهداست كه درخت مقدس اين انقلاب را آبياری كرده است.

همه دنیا خیس شد از اشک‌های من

از بچگی فرق داشت. مؤدب و زحمت‌کش بود. به پدرش احترام می‌گذاشت و خیلی هوای مادر را داشت. عباس زمینی نبود. مدتی در زمین زیست و به آسمان پرکشید.

هرکسی مثل شهدا زندگی کند، شهید خواهد شد

شهید چون شهیدانه زندگی کرد. حتی برای مادرش پارتی‌بازی نکرد. هرکسی مثل شهدا زندگی کند، شهید خواهد شد. مثل منوچهر.

صفای باطنی و ظاهری

ابراهيم خيلی باصفا بود. مثل فاميلی خودش؛ خوش‌اخلاق و خوش‌قلب و عاقل. همه دوستش داشتند. صفای درون و بيرونش همه را جذب خودش كرده بود.